Op plekken waar al langer rozen staan lukt het vaak niet nieuwe rozen aan te planten. Om deze zogenoemde rozenmoeheid te verhelpen wordt geadviseerd om de grond 60 cm diep af te graven en een laag nieuwe grond op te brengen. Ook kun je afrikaantjes zaaien en deze in het najaar onder spitten. Beide maatregelen zijn echter kostbaar en tijdrovend en moeilijk toepasbaar in een bestaand rozenperk. Een alternatief is de behandeling van de nieuwe aanplant met Mycorrhiza.
Het rosarium van Wittington Estate in het Engelse graafschap Buckinghamshire was in 2002 toe aan een ingrijpende renovatie. Tussen bestaande rozenstruiken moesten 250 nieuwe rozen geplant worden. Eerdere pogingen om zieke rozen te vervangen mislukten. Na een eerste analyse bij de bestaande rozen bleek dat bijna geen mycorrhiza op de wortels aanwezig was, wat met jarenlange zware bemesting en chemische bestrijding in verband werd gebracht. Op advies van Mike Marriot van David Austin Roses werden vervolgens de wortels van de nieuwe struiken gedipt in een preparaat met vijf inheemse soorten endomycorrhiza van het Britse bedrijf PlantWorks. De aarde van het plantgat werd niet vervangen, maar wel verbeterd met bladcompost. De groei van de rozen in het eerste jaar was goed, er was geen uitval en 47% van de wortellengte was gemycorrhizeerd. Na alleen een organische bemesting in de winter was zowel de groei als de bloei in het tweede jaar nog beter en de wortelkolonisatie steeg tot 72%. Het gebruik van systemische fungiciden werd tot een minimum gereduceerd. Bijkomend voordeel was een gezonde populatie van natuurlijke vijanden, waaronder lieveheersbeestjes, sluipwespen en zweefvliegen.